Pa zë heshtur numëron
askush punën s’ia mohon
Ora
Kam samar po s’jam gomar
Breshka
Ne fillim më bëjne top,
pastaj më shtypin me një shkop,
dhe pastaj si për cudi,
e shof vehten në tepsi
Byreku
Gjeni 5 Gabime
Porsi lëmsh është rrumbullak,
mot e jetë sillet qark,
pa benzin shkon e vjen,
kur lëviz askush s’e ndjen
është plakë sa s’tregohet,
por nuk lodhet e s’ankohet
Toka
Mendje s’ka por të mëson
gojë s’ka, me ty flet,
ti përditë me të jeton,
mik të ngushtë e ke për jetë
Libri
Mbi dy brigje, qëndron shtrirë,
këmbët n’ujë ngulur mirë,
përmbi të, makinat shkojnë,
nën të ujërat gurgullojn
Ura
Majën nën thikë
fillon të hollohet,
shënon vizë-pikë,
por ngadalë shkurtohet
Lapsi
Zu-zu-zu, zu-zu-zu,
Shkon atje e shkon këtu,
Punon ditë e punon natë,
Na jep dyllë e na jep mjaltë.
Bleta
Krejt e imët si sheqer përvëlon si prush në ver
Rëra
Kokëmadh e veshllapush
mbi shpinë ka samar
I ngarkojnë thasët me drith
që ti shpjerë në pazar
Gomari
Jam e vogël, rrumbullake,
Jam e shijshme për merake,
Piqem herët në pranverë,
Jam e kuqe, nuk kam erë.
Më pëlqen e gjithë njerëzia,
Por më shumë më ha fëmija.
A e dini se kush jam?
Unë ‘……’ emrin e kam.
Qershi
Misër haj, por vezë s’bëj
Në mëngjes unë këndoj
Njerëzit nga gjumi i zgjoj
Gjeli
Në krevat gjithë kohës rri
I vetmuar pa shoqëri
Vec natën më shoqëroni
Dhe gjatë ditës kur pushoni
Kush mbi mua kokën vë
Gjumi shpejt do ta zë
Jastëku