Gjerdani i Sorres
Sorra fluturoi lart mbi ishuj. Poshtë, ajo mund të shihte plazhe të bardha, pyje jeshile të errët dhe detin e thellë blu.
Pastaj, ai vuri re diçka që shkëlqente në valët e oqeanit.
“Sa e çuditshme!” mendoi me vete. Sorres i pëlqenin gjërat me shkëlqim, kështu që fluturoi poshtë për të parë nga afër.
Shkëlqimi vinte nga një kanoe e vogël që po lundronte drejt një prej ishujve. Varka ishte ulur në ujë, sepse ishte i rënduar me sëndukë ari dhe xhevahire të çdo lloji!
Sorra u ul në harkun e kanoes dhe iu drejtua tregtarit që po lundronte.
“Sa gjëra të bukura me shkëlqim që keni!” tha zogu me zërin e saj të ashpër.
“Faleminderit, sorr e mirë!” buzëqeshi tregtari. “Do të dëshironit të blini diçka sot?”
Sorra shtriu pendët. “Më pëlqejnë gjërat që shkëlqejnë… por nuk dua të mbaj një xhevahir në sqep gjatë gjithë kohës!”
Tregtari qeshi dhe mori një zinxhir të bukur me bizhuteri.
“Po ky gjerdan? Mund ta vishni rreth qafës ndërsa fluturoni në ajër…”
Sorra u mahnit. Gurët e çmuar mbi të shkëlqenin në rrezet e diellit…
“Do ta marr!” fërgëlliu zogu. “Prit këtu, se do të marr paratë!”
Sorra kishte mbledhur disa monedha argjendi gjatë viteve dhe i kishte fshehur në folenë e saj. Ajo shkoi për t’i marrë para se të fluturonte përsëri në kanoen e tregtarit.
Zogu i hodhi monedhat në dorën e burrit. “A mjafton kaq?”
“Sigurisht,!” tha tregtari me një buzëqeshje të madhe.
Vuri mbi kokë, Gjerdani i Sorres.
Zogu u mbyt me krenari dhe tha: “Më pëlqen mënyra se si duket kundër pendëve të mia të zeza!”
Sorra fluturoi. Ajo donte t’i tregonte dikujt aksesorin e saj të ri të zbukuruar!
Zogu dalloi një foke që po kulloste me alga deti në një lagunë aty pranë.
“Shikoni gjerdanin tim të ri!” ajo u përkul. “Sapo e mora sot!”
Bisha e madhe,foka, nuk i beri pershtypje. Ai i nguli sytë stolive ndërsa përtypte një alge deti.
“Oh!” u përgjigj ai. “Çfarë bën ky gjerdan?”
Sorra u mërzit nga mungesa e shijes dhe fluturoi në pyll në kërkim të një publiku më vlerësues! Ajo vuri re një majmun ngjyrë ari që ishte ngjitur në një degë të lartë dhe krijesa e vogël mbylli sytë.
“Çfarë mendoni për këtë stoli të bukur që kam veshur?” tha sorra me krenari.
“Është e bukur,” tha majmuni, “por mendoj se është më mirë të shpenzosh para për përvoja në vend të gjërave!”
Sorra po ndihej e dekurajuar, ndaj vendosi të vizitonte shoqen e saj pulën. “Të paktën ajo do të vlerësojë stilin tim!” mërmëriti ajo.
Sorra e gjeti pulën në oborrin e fermës, duke u kujdesur për zogjtë e saj të vegjël. Asaj i bëri shumë përshtypje gjerdani i saj!
“Oooh, duket shumë mirë!” kakariti ajo. “Nëse do të kisha diçka të tillë, do të isha ne qender te vemendjes ne oborrin e fermës!”
Sorra ishte në humor. “Mund ta marrësh hua,” tha ajo, “nëse premton se nuk do ta humbasësh!”
Pula u pranoi dhe e kaloi pasditen duke lëvizur përreth, duke veshur gjerdanin e zbukuruar dhe duke u dukur vërtet shumë magjepsëse.
Megjithatë, kur erdhi pasditja, ajo u ndje pak e lodhur.
“Do të futem në kotec dhe do të fle një sy gjumë!” u tha ajo zogjve të saj. “Bëhuni te mirë, dhe unë do të kthehem së shpejti!”
Ajo u vendos në folenë e saj, hoqi gjerdanin e sorres dhe ra në gjumë!
Zogjte e pules hodhën sytë te pula dhe u mahnitën nga gjerdani. “Është shumë me shkëlqim!” tha një. “Le ta marrim!” tha një tjetër. Zogjtë e vegjël me gëzof morën bizhuteritë dhe kaluan shumë mirë duke luajtur me lodrën e tyre të re!
Pulen e zuri paniku kur u zgjua dhe pa që gjerdani i sorrës ishte zhdukur.
“Cfare ndodhi?” kakariti ajo. “Sorra do të zemërohet!”
“Ne po luanim me gjerdanin…” tha një zogth.
“… Por më pas e humbëm diku!” tha një tjetër.
Sorra u mërzit me pulën kur mori vesh se çfarë kishte ndodhur!
“Nuk mund të të fal,” bërtiti ajo, “derisa të gjesh gjerdanin tim!”
Pula premtoi se do të vazhdonte të kërkonte… por nuk e ka gjetur ende!
Kjo është arsyeja pse pulat vazhdojnë të cukisin papastërtitë edhe sot e kësaj dite. Ata po kërkojnë gjerdanin e humbur të sorrës!
Lexoni edhe Sorra dhe Pallonjte – Sorra e Etur