Kater Dragonjte
Shumë kohë më parë, në tokë nuk kishte lumenj dhe liqene, por vetëm Deti Lindor. Katër dragonj jetonin atje Dragoi i gjatë, Dragoi i Verdhë, Dragoi i Zi dhe Dragoi Perl. Një ditë katër dragonjtë fluturuan në qiell. Ata u ngritën lart dhe u zhytën në re, duke luajtur kuka fshehti.
Papritur, Dragoi i Perlave u bërtiti dragonjve të tjerë “ejani dhe shikoni.”
“Çfarë është?” pyeten dragonjtë e tjerë, duke ardhur për të parë se çfarë kishte gjetur Dragoi i Perlave.
Poshtë në tokë ata panë shumë njerëz që nxirrnin fruta dhe ëmbëlsira dhe digjnin shkopinj temjan. Ata po luteshin! Një grua e moshuar ishte e gjunjëzuar në tokë me një djalë të dobët në shpinë.
“Ju lutemi dërgoni shi shpejt për t’u dhënë fëmijëve tanë oriz për të ngrënë.” Tha ajo
Nuk kishte rënë shi në tokë për shumë vite. Bimët kishin ngordhur, bari ishte zverdhur dhe fushat ishin plasaritur nën diellin e nxehtë.
“Shikoni ata njerëz të varfër”, tha Dragoi i Verdhë, “ata do të vdesin nëse nuk bie shi së shpejti.”
Dragoi i gjatë pohoi me kokë. “Le të shkojmë dhe t’i kërkojmë Perandorit Jade për shi.”
Kater Dragonjte u kthyen dhe fluturuan drejt Pallatit Qiellor. Perandori i Jade ishte shumë i fuqishëm, ai ishte në krye të tokës dhe detit dhe nuk ishte shumë i kënaqur të shihte dragonjtë që nxitonin.
“Pse vini këtu në vend që të qëndroni në det?” pyeti ai.
Dragoi i gjatë tha: “Të gjitha bimët në tokë po vdesin, Madhëria juaj. Ju lutem, a mund të dërgoni pak shi?”
Perandori Jade ishte dakord me këtë “Në rregull, ju kthehuni në det dhe unë do të dërgoj shiun nesër”.
“Faleminderit, Madhëria juaj!” thanë katër dragonjtë.
Kater Dragonjte u kthyen, por dhjetë ditë më vonë asnjë pikë shiu nuk kishte rënë. Populli u bë gjithnjë e më i uritur. Dhe katër dragonjve u erdhi shumë keq për ta. Ata e kuptuan se perandori i Jade nuk kujdesej për njerëzit dhe nuk do të ndihmonte.
“Unë kam një ide,” tha Dragoi i gjatë “Çfarë është?” pyetën tre të tjerët.
“Ka shumë ujë në detin ku jetojmë,” tha ai. “Duhet ta mbledhim dhe ta spërkasim në qiell. Uji do të bjerë si pika shiu dhe do të zbresë për të shpëtuar njerëzit dhe bimët e tyre,” tha Dragoi i gjatë.
“Ide e mirë!” thanë të tjerët”. “Por,” tha Dragoi i gjatë pasi u mendua pak, “nëse perandori i Jade dëgjon për këtë, ai do të inatoset”.
“Por njerëzit kanë nevojë për ndihmën tonë”, tha dragoi i verdhë. “Ne duhet ta bëjmë këtë”, ranë dakord të gjithë.
Dragojt fluturuan në det, mblodhën ujë në gojë dhe më pas fluturuan përsëri në qiell, ku spërkatën ujin mbi tokë. Të katër dragonjtë fluturuan mbrapa-përpara gjithë ditën, dhe shumë shpejt uji i detit u bë shi që derdhej nga qielli.
“Po bie shi! Po bie shi! Do të shpëtojmë!” njerëzit bërtisnin dhe hidheshin lart e poshtë nga gëzimi.
Në tokë bimët u rritën u drejtuan dhe u bënë të larta nën shi.
Kur Perandori Jade e mori vesh, ai u zemërua shumë dhe urdhëroi ushtarët e tij të arrestonin katër dragonjtë.
Ai urdhëroi që katër dragonjtë të burgoseshin nën katër male. Dragojt mbetën nën këto male përgjithmonë, por ata kurrë nuk u penduan që kishin ndihmuar njerëzit në tokë dhe ishin të vendosur të vazhdonin t’i ndihmonin ata.
Kështu ata u shndërruan në katër lumenj, të cilët rridhnin përtej maleve të larta dhe luginave të thella, duke kaluar tokën dhe duke u zbrazur në det dhe u bënë katër lumenjtë e mëdhenj të Kinës, të cilët rrjedhin ende sot e kësaj dite!
Kush jane kater lumenjte e kines?
Heilongyang (dragoi i zi), Huang He (dragoi i verdhë), Changjiang (dragoi i madh) dhe Zhujiang (dragoi me perla).
Lexoni edhe Gara e Perandorit Kinez