Xhek Fanari, Historia e Hallouinit per femije

Xheku, ishte irlandez. Ai u rrit në një fshat të thjeshtë ku fitoi një reputacion për zgjuarsinë dhe dembelizmin. Ai e vinte inteligjencën e tij të shkëlqyer për tu larguar nga çdo punë që i kërkohej, duke preferuar të shtrihej nën një lis të vetmuar duke fishkëllyer pafundësisht. Parat i fitonte nga kumari për t’i shpenzuar në pijetore e lokale, një kalim kohe në të cilën ai shkëlqeu. Gjatë gjithë jetës së tij, ai kurrë nuk bëri një armik të vetëm, kurrë nuk bëri një mik të vetëm dhe kurrë nuk bëri një veprim për askënd. Xheku dorështrënguar, një i dehur i mjerë dhe plak, i pëlqente të luante e të mashtronte të gjithë: familjen, miqtë, nënën e tij dhe madje edhe vetë Djallin.

Një ditë, ai mashtroi Djallin që të ngjitej në një pemë molle. Sapo Djalli u ngjit në pemën e mollës, Xheku koprrac vendosi me nxitim kryqe rreth trungut të pemës. Djalli nuk ishte në gjendje të zbriste nga pema. Xheku dorështrënguar e bëri Djallin ti premtonte që të mos i merrte shpirtin kur të vdiste. Pasi djalli premtoi se nuk do ti merrte shpirtin, Xheku koprrac hoqi kryqet dhe e la Djallin të zbriste poshtë.

Shumë vite më vonë, kur Xheku vdiq, ai shkoi te portat me perla të Parajsës. Shën Pjetri i tha se ai ishte shumë i poshtër dhe shumë mizor dhe kishte bërë një jetë të mjerë dhe të pavlerë në tokë dhe nuk u lejua të hynte në Parajsë. Më pas ai zbriti në Ferr.

Djalli e mbajti premtimin dhe nuk e lejoi të hynte në Ferr. Tani Xheku ishte i frikësuar dhe nuk kishte ku të shkonte veçse të endej përgjithmonë në errësirën midis Parajsës dhe Ferrit. Ai e pyeti Djallin se si mund të largohej pasi nuk kishte dritë. Djalli i hodhi atij një qymyr të ndezur nga flakët e Ferrit për ta ndihmuar të ndriçonte rrugën e tij. Xheku e vendosi prushin në një rrepë në zgavrën e saj, një nga ushqimet e tij të preferuara të cilën e mbante gjithmonë me vete sa herë që mund të vidhte një të tillë.

Që nga ajo ditë e tutje, Xheku koprac endej në tokë pa një vend per të pushuar, duke ndriçuar rrugën.

Për Hallouin, Irlandezët hedhin rrepat, patate dhe panxhar. Ata vendosin një dritë në to për të larguar shpirtrat e këqij dhe për të mbajtur larg Xhekun dorështrënguar.

Irlandezët sollën traditën e Xhek Fanarit në Amerikë. Emigrantët irlandezë zbuluan se kungujt ishin më të mëdhenj dhe më të lehtë për t’u gdhendur. Kështu ata përdorën kunguj për Xhek Fanarin.