Miqesia e vertet.

Ka shumë qytete të vendosura rrëzë maleve.

Këto qytete janë të njohura për ajër të pastër dhe dashurinë e banorëve të tyre për sportet e dimrit.

Një vajzë e bukur jeton në një prej këtyre qyteteve.

Pasi mbaroi punët e shtëpisë, ajo vendosi të shkojë në lumë dhe të kënaqte sytë me bukuritë e natyrës.

Asaj i pëlqente të shikonte kafshët e egra, veçanërisht zogjtë – ata ishin aq të lezetshëm dhe qesharak.

Por herë pas here Ilona ndjehesh e mërzitur sepse i mungonte shoqëria.

Kur ajo shikonte në distancë, i bënte vetes shumë pyetje:

“Si mund ta gjej një shok? Cfarë ka atje? A është vetëm bora?”

Ndërsa Ilona po mendonte për këtë, dikush po nxitonte poshtë kodrës me një shpejtësi të madhe.

Ai “dikush” ishte macja Sem. Uau! Kjo është shumë e lezetshme.

Ai ishte shumë i zoti për sport, veçanërisht ski në dëborë.

Edhe pse Semi kishte bërë ski për shumë kohë në male,
ai ndjehej i vetmuar nganjëherë sepse nuk kishte njeri që ta ndante kënaqësinë e tij.

Sidoqoftë, gjithçka do të ndryshonte atë ditë. Sem mori një vendim.
“Unë kam për të gjetur një mik! Dhe do të gjej një!”

Macja rrëshqiti poshtë rrëzës së malit ku rridhte një lumë.

Ai përdori slitën e tij si një varkë dhe notoi drejt qytetit me vendosmëri, mezi priste të gjente një mik të ri.

Në atë kohë, Ilona ishte lodhur ulur në mol dhe do të shkonte në shtëpi.

Kur befas ajo dëgjoi një zë pas saj: “Prisni!”

“Kush je ti?” E pyeti Ilona me habi.

“Emri im është Sem! Sapo kam zbritur nga mali për të gjetur një mik. A doni të jeni shoku im? Cili është emri juaj?”

“Emri im është Ilona”, u përgjigj vajza me përulje. “Dhe unë jam duke kërkuar një mik”

” Mbresëlënëse!” tha macja dhe u hodh në breg me gëzim.

“Ilona, doni që të tregoj malet dhe argëtimin e vërtetë?”

“Ndoshta … çfarë do të bëjmë?”

“Do të të pëlqejë! Le të shkojmë në shtëpinë time dhe do të jap një dhuratë.”

Mikja e re erdhi tek një pemë e vogël dhe Sem tha. “Më prit këtu, Ilona, do të kthehem brenda një çasti”.

Vajza priste, plotësisht e pavetëdijshme për atë që macja do të sillte.

“Urdhëro, Ilona! Këto janë ski të reja.
Le të ngjitemi në kodër dhe do të tregoj se të bësh ski është një aktivitet i mrekullueshëm!”

“Faleminderit shumë, Sem! Nuk e prisja një dhuratë kaq të këndshme nga ju”.

Ata u ngjitën në kodër. Macja i shpjegoi Ilonës se si të mbante ekuilibrin gjatë skive.

“Dhe tani, Ilona, është koha që ne të rrëshqitemi drejt tatëpjetës. Më ndiq mua!”

Vajza shikonte macen duke rrëshqitur poshtë shpatit me skit e tij.

Ajo nuk dëshironte të qëndronte vetëm në male për një kohë të gjatë, kështu që mori kurajo dhe bëri hapin e parë …

Ilona po rrëshqet! Shikoni sa e lumtur është ajo. Të lumtë, Ilona!

Dhe Sem ka bërë një punë kaq të shkëlqyeshme! Ai i mësoi vajzës se si të bënte ski.

Pra, kjo është mënyra se si macja dhe vajza u bënë miqtë më të mirë.

Më vonë, Ilona mësoi Semin se si të ngiste biçikletën.
Miqësia e vërtetë tregohet përmes gjërave të vogla si kjo.