Ujku dhe Gomari

Shumë kohë më parë, na ishte një ujk.
Një ditë ujku nuk arriti të kapë ndonjë gjë për të ngrënë për një ditë të tërë.
Ai ishte vërtet i uritur. Ndërsa endej nëpër pyll pa një gomar.

Ujku u zvarrit në heshtje pas gomarit, por gomari e kishte vërejtur atë.
Ai e dinte që ujku mund të vraponte më shpejt se ai dhe nuk mund të shpëtonte duke vrapuar.
Kështu gomari mendoi një mënyrë të zgjuar për të shpëtuar jetën e tij.

Gomari bëri sikur këmbën e tij e kishte lënduar dhe filloi të qante me dhimbje.
Ujku u afrua te gomari dhe e pyeti pse po qante.
“Unë kam një gjemb në këmbë dhe më dhemb vërtet shumë, por nuk mund ta heq”, u përgjigj gomari.

“Unë mund t’ju ndihmoj! Nëse ju ha tani, do të të iki dhimbja! ”- i tha ujku.
Gomari kishte pritur atë përgjigje dhe u përgjigj shpejt,
“Kjo është një ide e mirë, por nëse më hani me gjemba, mund të mbetet në fytin tuaj më vonë”.

“Por, nëse e hiqni gjembin më parë dhe pastaj më hani, gjithçka do të jetë mirë”, shtoi ai.
Ujku, i cili nuk dinte gjë për planin e gomarit,
mendoi se dukej si një plan i mirë dhe ranë dakord për të hequr gjembin.

Gomari kishte pritur që ujku të përkulej.
Ai e goditi ujkun aq shumë sa ujku ra dhe nuk mund të ngrihej përsëri në këmbë.
Gomari pastaj iku me aq shpejt sa mundi.
Ai e kishte shpëtuar veten duke u ngrënë nga një ujk.
Një mençuri e vogël mund të bëjë mrekulli.