Luani Plak dhe Dhelpra

Një luan plak, tepër i pafuqishëm për të gjuajtur, mendoi se

mund ta siguronte ushqimin e tij me anë të dinakërisë.

Kështu që, zuri të kërkonte ndonjë shpellë dhe u shtri aty, duke u

shtrirë si i sëmurë.

Sa herë që ndonjë kafshë shkonte ta shikonte si ishte, luani e kapte

dhe e hante.

Kishte kapur tashmë shumë viktima, por një ditë, një dhelpër

shumë dinake, kaloi nga ato anë dhe e kuptoi hilen e tij.

Dhelpra iu afrua shpellës, duke ruajtur megjithatë një farë largësie

dhe e pyeti për shëndetin luanin.

-Oh, jam vërtet shumë keq,- u qa luani. – Por urdhëro brenda

të lutem.

-Do ta bëja me kënaqësi të madhe,- iu përgjigj dhelpra,- sikur të

mos kisha parë kaq shumë gjurmë kafshësh, të cilat arrijnë

gjer tek shpella jote, por nuk kthehen më kurrë prapa!