Shtepiza e perrallave
Shtëpizë e përrallave,
nuk e di ku je,
shfaqesh në një pyll,
zhdukesh bëhesh re…
Herë ngjan me kështjellë,
herë krejt e vogël,
gishtoja troket,
e ti bëhesh gogël.
Djemtë i shndërron në yje,
drenushat në vajza,
humbasin në pyje,
ujqër e fantazma.
Gjyshja aty fle,
e mbulojnë lulet,
fëmijëria ime,
në përrallë lëkundet.